Wie ik ben? Zoals ik het zie ben ik iemand...die er eigenlijk niet zoveel toe doet. Als ik in een gezelschap zou ontbreken zou je mij niet missen. Als ik iets vertel zal je weldra zijn vergeten wat ik heb gezegd. Als ik op straat loop zal je mij niet opmerken. Vrouwen gunnen mij geen tweede blik, mocht er überhaupt al sprake zijn van een eerste. Maar wil je het desondanks toch weten: laten we het houden op een hele gewone anonieme doorsnee man van middelbare leeftijd.
Ik red mij als vrijgezel -voor de buitenwereld- prima maar soms verlang ik naar iemand om mij heen of tegen mij aan. Soms verlang ik alleen naar een lichaam en soms verlang ik naar meer. Soms is een knap gezicht in de weerspiegeling van mijn ogen of een zachte vriendelijke stem in mijn oren voldoende. Soms een nieuwe geur in mijn lakens. Maar meest of al verlang ik naar die geestelijke en lichamelijke klik met iemand. Soms blijft dat bij een eenmalige ontmoeting en soms duurt het wat langer, afhankelijk van het lot. Maar uiteindelijk is het altijd te kort.
In deze blog schrijf ik over dit soort diverse belevenissen die ik in de loop der tijd heb meegemaakt bij het daten van vrouwen. Soms beschrijf ik de leuke voorvallen maar meestal de wat minder leuke. De initialen van de betrokken dames zijn aangepast en ook sommige andere aspecten om herkenbaarheid te voorkomen. Sommige gebeurtenissen zijn al weer even geleden, maar voelen helaas nog als gisteren, en soms zijn de littekens nog vers en pijnlijk. Maar alles is beschreven zoals het werkelijk is gebeurd, hoe ongeloofwaardig het hier en daar ook mag klinken.
Zie het niet als een relaas vol zelfmedelijden. Natuurlijk ben ik ook wel eens met mijzelf aan, ook daar ben ik een mens voor. Maar ik heb dan ook al een hoop dates gehad, met veel bijbehorende desillusies, en helaas het geluk ook nog steeds niet gevonden. Verwacht hier derhalve geen verhalen vol veroveringen en successen. Af en toe krijg je het idee dat het geluk voor jou gewoon niet voorbestemd is door omstandigheden waar je zelf geen of nauwelijks invloed op hebt. Toch bleef ik hoop houden omdat het alternatief, voor de rest van je leven het bed openslaan aan 1 kant, gewoon geen optie is.
Het zijn ruwweg 30 verhalen en deze beschrijven slechts een paar fragmenten uit een over het algemeen vrij miserabel privéleven wat vrouwen en relaties betreft. Ik had behoefte om een paar opmerkelijke gebeurtenissen hiervan op te schrijven en wat zienswijzen te delen. Er komt niets meer bij en heb intussen de vergetelheid verkozen.
M.B.